متولد : ۱۳۵۰/۰۴/۰۱ نهاوند

شغل : کارمند سازمان تأمین اجتماعی

تحصیلات : کارشناسی ارشد  EMBA (مدیریت اجرائی)

 وب سایت شخصی : www.mojtabataheri.ir

وب سایت نهاوند شناسی :  www.laodice.ir

وبلاگ قدیمی من : www.mojtaba-taheri.blogfa.com

پست الکترونیکی : info@mojtabataheri.ir‌

حدود دو دهه می‌شود که پا به دنیای اینترنت گذاشته‌ام. قبل از آن‌هم در دنیای دیگری می‌زیستم. ماجرا از آن‌جا آغاز شد که خیلی اتفاقی وارد وبلاگی شدم که دو نفر نویسنده داشت و مطالبی در مورد نهاوند نوشته بود. داشتن و ساختن سایت و وبلاگ به نظرم خیلی دست نیافتنی و پیچیده می‌رسید.

راستش از این‌که دو نفر از همشهریانم توانسته بودند وبلاگ بسازند هم متعجب بودم و هم خوش‌حال. چطور امکان داشت آن‌ها -که از نوشته‌ها و معرفی خودشان پیدا بود  سن زیادی ندارند-بتوانند وبلاگ بسازند؟ خیلی دلم می‌خواست جای آنها بودم .

اما یک‌روز که می‌خواستم برای بار چندم به آن وبلاگ سر بزنم یک اشتباه تایپی در آدرسِ وبلاگ، من را به لینکی در  blogfa هدایت کرد: «وبلاگی با این آدرس وجود ندارد آیا می خواهید آن را برای خود ثبت کنید؟»

پاسخ من به این سوال بله بود. ثبت یک وبلاگ همان و ورود من به دنیای اینترنت همان. ذوق زده شده بودم. آدرس وبلاگم را برای بسیاری از بستگان و آشنایان که می‌دانستم با اینترنت سروکاری هر‌چند اندک دارند پیامک کردم. تصور می‌کردم صاحب چیزی هستم که هیچ‌یک از آنها تصور داشتنش را هم ندارند.به درستی که این‌طورها هم بود. روز بعد که به محل کار رفتم با یکی از همکارانم ماجرا را در میان گذاشتم. جالب این‌که او هم دقیقن همزمان با من آن‌چه بر من گذشته بود را تجربه کرده بود و وبلاگ ساخته بود.

از آن به بعد هر دو تصور می‌کردیم که تفاوت وبلاگ با سایت سه تا w اول آن است. آخر این پروتکل در ابتدای آدرس به‌طور اتوماتیک مخفی می‌شد. برای به دست آوردن این سه تا w حاضر بودم هر کاری بکنم. روزی از سر کنجکاوی و آزمون و خطا آن سه‌گانه‌ی دل‌خواه را در ابتدای آدرس وبلاگم گذاشتم. وبلاگم نمایش داده شد. باورتان نمی‌شود چه‌قدر خوشحال شدم. به دوستم زنگ زدم و با خوش‌حالی به او گفتم که وبلاگ ما هم آن سه تا w را دارد.

اما خیلی زود متوجه شدم که تفاوت در جای دیگری است آدرس وبلاگ من شامل کلمه blogfa بود که در بیشتر سایت ها موجود نبود. حال به فکر حذف آن افتاده بودم. باز هم به‌طور اتفاقی به سایتی که هاست و دامین می‌فروخت برخوردم. پس از ساعت‌ها جستجو دامینی به نام گیسوم را ثبت کردم به قیمت ۸۰۰۰ تومان.

راه‌اندازی سایت و یک آموزش مختصر توسط یکی از دوستانم انجام گردید. خوب تا اینجا هیچ خبری از محتوا نبود سایت را به تصاویر قدیمی نهاوند اختصاص دادم. به عکاسی‌های شهر مراجعه می‌کردم و عکس‌ها را امانت می‌گرفتم و پس از اسکن برمی‌گرداندم. خلاصه سری بین سرها در آوردم. هر کسی که اهل اینترنت بود من را می‌شناخت. به این قانع نشدم و تعداد زیادی ترفند ویندوز xp را تست کردم و پس از اطمینان از درستی‌شان آن‌ها را در وب‌سایت منتشر کردم. همین باعث شد زیر و بم ویندوز را در بیاورم و مهارت پیدا کنم.

میثم دوستِ داداش وحیدم بود. اولین آی‌اس‌پی و خدمات اینترنت Dialup نهاوند را داشت. با یک تماس کارت اینترنتم را که ابتدا به قیمت ۱۰۰۰ تومان خریده بودم ، به طور رایگان برایم شارژ می‌کرد. نرم افزار Frontpage را هم بهم معرفی کرد. با آن قالب‌های زیادی برای سایتم طراحی کردم. قالب‌هایی که در مرورگر اینترنت اکسپلورر به درستی و زیبایی به نمایش درمی‌آمد. با ورود مرورگر‌های Chrome و Firefox بعضی از قسمت‌های سایت درهم‌و‌برهم و به‌هم‌ریخته می‌شد.

 البته چند سال بعد گیسوم را فروختم و لائودیسه را ثبت کردم. این‌طور شد که پایم به این دنیای گسترده باز شد. از آن سال‌ها به بعد در هرچیزی که به اینترنت و کامپیوتر مربوط می‌شد سرکی کشیدم. طراحی با فتوشاپ، ساخت انیمیشن، طراحی سایت، برنامه‌نویسی در اکسل، و خیلی چیز‌های دیگر. و تقریبن همه‌این مهارت‌ها را با تجربه و کلنجار رفتن و صرف وقت در سالیان زیاد به‌دست آورده‌ام.

مدیریت خوانده‌ام اما علاقه‌مند به برنامه نویسی، گرافیک،  فلسفه، ادبیات و علوم اجتماعی هستم.