بیزارم از  بیهوده زیستن

بی‌تفاوت وَهمِ کژ‌‌اندیشان کور را به تماشا نشستن

روی‌گردانم از قربانیان جهل

آنان که می‌پندارند کلید‌‌دار صندوقچه‌ی  حقیقت‌اند

و چه زود‌هنگام در آغازِ این عمر اندک

بی هیچ رنج و تکاپوئی

شراب باور را سرکشیده‌اند

دوگانه‌راهی است در پیش رویم

راه باور و بی‌راهِ تردید

بی‌راهه می‌روم

مسیری جدا از پندارِ یقین

انحرافی به جستجوی حقیقت